Богданов, Виктор Иванович (Совет Союзының Матыры)

Рувики тiп сайттаң
Виктор Иванович Богданов
Богданов, Виктор Иванович Герой Советского Союза.jpg
Тӧреен кӱні 17 кӱрген айы 1918({{padleft:1918|4|0}}-{{padleft:1|2|0}}-{{padleft:17|2|0}})
Тӧреен чирi
Ӱреен чылы 7 хосхар айы 1948({{padleft:1948|4|0}}-{{padleft:4|2|0}}-{{padleft:7|2|0}}) (30 лет)
Хазна  СССР
Войско кӧрімі Союз Советских Социалистических Республик Чаа-кии кӱстері
Служба чыллары 19361948
Аарластығ ады СССР-ның Чаа-кии кӱстерінің капитаны
Чаалазағлар/чаалар Илбек Ада чаа
Сыйыхтар паза премиялар
Совет Союзының Матыры
Ленин орденінең Хызыл Знамя ордені Хызыл Знамя ордені Адалығ чааның I степень ордені
Адалығ чааның II степень ордені «Чааласхан ӱчӱн» медаль SU Medal For the Defence of the Soviet Transarctic ribbon.svg «1941—1945 чыллардағы Илбек Ада чаада Германияны чиңіп алған ӱчӱн» медаль
SU Medal For the Liberation of Warsaw ribbon.svg SU Medal 30 Years of the Soviet Army and Navy ribbon.svg
Сольцы городтағы матыр чуртағҷыларға хумартхы тас, Новгород облазы

Виктор Иванович Богданов (17 кӱрген айы 1918, Сольцы[d], Псков губерниязы[d]7 хосхар айы 1948) — Совет Армиязының капитаны, Илбек Ада чаа араласчызы, Совет Союзының Матыры (1945).

Виктор Богданов 1918 чылның кӱрген айының 17-ҷі кӱнінде Сольцы городта (амғы — Новгород облазы) тоғысчылар сӧбірезінде тӧреен. Ленинградтағы механика техникумының ікі курзын тоос салған. 1936 чылда Тоғысчы-кресеннер Хызыл Армиязының службазына тартылған. 1940 чылда Энгельстегі лётчиктернің чаа-авиация училищезін тоос салып, Хызылчар крайындағы Хакас автоном облазының Харатас городындағы аэроклубта лётчик-инструктор полған. Олох чылда ВКП(б) кірген. 1943 чылның азығ айынаң сығара Илбек Ада чаа фронттарында чааласхан, Карельскай паза 2-ҷі Белорус фронттарының чаалазығларында араласхан. 1945 чылның кӧрік айына капитан Виктор Богданов командир орынҷызы паза 2-ҷі Белорус фронтының 4-ҷі кии армиязының 260-ҷы штурм авиация дивизиязының 828-ҷі штурм авиация полкының эскадрилья авиациязының штурманы полған[1].

Чаа тузында Богданов «Ил-2» самолёттығ 85 хати маңңаныстығ учуғып, ыырҷыны паза техниказын атхан. Позы ла 40 автомашинаны, 36 хаңааны, 2 танкты, 1 позы чӧрчеткен тирігні, 1 БТР-ны, 2 тягачты, 2 чирдегі самолётты, 4 артиллерия тириин, 6 кічіг калибрліг зенит тириин, 12 вагон, 3 паровозты, 2 ағас тахтаны, суғны кисчең 1 нимені, 16 дзотты, 10 чир туразын, 60-ҷа немец солдатты паза офицерні чох иткен[1].

24 июньда 1945 чылда Москвада ирткен Чиңіс Парадында араласхан[2].

СССР-ның Ӧӧркі Чӧбінің Президиумының 18 августта 1945 чылда сыххан «устағның чахығларын турыстығ толдырып, махачызын кӧзіткен ӱчӱн» Чахиинаң капитан Виктор Богданов Совет Союзының Матыры пӧзік атха турысхан, ағаа Ленин ордені паза 8857 номерліг «Алтын Чылтыс» медаль читірілген[1].

Чаа соонда Совет Армиязында службазын узаратхан. 7 апрельде 1948 чылда Богданов лётчиктер ӧмезін ӱгредіг учуғызында сыныхтаан. Андада ол ӧменің алнындағы самолёдында учухчатхан. Кинетін аның самолёдының двигательі ӱс парған. Сах андох пасха экипажтарға аэродромзар инерге чахығ пиріп, позы андарылчатхан самолётты Кавказ тағларындағы Кутаиси городтаң тастыхти апарып, тастығ пос ачыхсар тӱзірерге иткен. Самолёт, тастарҷа парып, чоон тасха урунған. Богдановтың тыны анда ӱзіл парған. Анын сӧӧгі Кутаисиде (амғы — Грузия) чатча[1].

Ідӧк ікі Хызыл Знамя орденінең, 1-ғы паза 2-ҷі степеньніг Ада чаа орденнерінең, ідӧк пасха медальларнаң сыйыхтатхан[1].

В. И. Богдановтың адынаң Сольцы паза Харатас городтардағы орамалар адалғаннар[2].

  1. 1 2 3 4 5 Виктор Иванович Богданов. «Герои страны» сайт.
  2. 1 2 Богданов Виктор Иванович. Энциклопедия самолётов и вертолётов. Дата обращения: 14 Кӱрген айы 2014. Архивировано из оригинала 16 Кӱрген айы 2014 года.
  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
  • Глазков М. Д. Рубежи бессмертия. — Красноярск, 1975.
  • Достоин звания героя. — Красноярск: Красноярское кн. изд., 1975.
  • Иноземцев И. Г. Крылатые защитники Севера. — М.: Воениздат, 1975.
  • Тэммо А. М., Вязинин И. Н. Золотые Звезды новгородцев. — Л., 1987.