Ниин
| Ниин | |
|---|---|
| хак. Ниин | |
 | |
| Характеристика | |
| Узуны | 72,5 км |
| Бассейн | 990 км² |
| Водоток | |
| Суғ пазы --> | |
| • Пӧзии | 1165 м |
| • Координаталар | 53°36′49″ с. ш. 89°47′36″ в. д.GЯO |
| Суғ пилтірі | Уйбат |
| • Пӧзии | 414 м |
| • Координаталар | 53°36′21″ с. ш. 90°35′22″ в. д.GЯO |
| Орныхханы | |
| Суғ системазы | Уйбат → Ағбан → Ким → Карскай талай |
|
|
|
| Хазна | |
| Регион | Хакасия |
| Аймахтар | Ағбан пилтірі аймағы, Асхыс аймағы |
| -
|
|
|
|
|
 — суғ пазы,  — суғ пилтірі |
|
Ниин (орыс. Ниня) — Улуғ арттығ сынның идеендегі паза Ӱстӱнзархы-Минсуғ ойымының кидеркі сариндағы суғ, Уйбат суғның оң азырығы.
Узуны — 72,5 км, суғның чайылған чирлерінің улии 990 км² читче. Хакасияның Ағбан пилтірі паза Асхыс аймахтарынҷа ахча.
Суғ пазы — Харлыған тағның алтынзархы саринда, пӧзии —талайдаң 1000 м ӧӧркі чирде. Суғ пилтірі — Хапчал аалның тимір чол станциязының кидеркі саринаң 10 м оортах. Пӧзии 414 м. Суғ чолы тың толғалыстығ. Суғ ідізінің алты сари састығ, хайзы орыннарда чікім чарлығ тоғасча. Суғ тағларҷа паза чазыларҷа ахча. Суғ сині ӧӧнінде хар хайылғанынаң палғалыстығ. Кӧрік-хосхар айларында суғ тасчадыр, чайғы-кӱскӱде суғ сині наңмырларнаң палғалыстығ полча, чайғы-кӱскӱде паза хысхыда суғ син парадыр. Ортымахти суғның ағын сині 56,1 млн м³ читче. Ниин суғнаң чирлер чайдырыладыр. Чылда аның 0,91 млн м³ (1,6 % чыл. ағыны) тузаланылча.
Азырыхтар
- 20 км: Ниин Пиизі (сол азырығы)
- 40 км: Немир (оң азырығы)
- 50 км: Большой Со (оң азырығы)
- Ызых чул (оң азырығы)
- Минтуган (Крутенький) (сол азырығы)
- Тимирка (сол азырығы)
- Кольчазы (сол азырығы)
- Улуғ Аңы (сол азырығы)
- Параба (оң азырығы)
Суғ реестрінің танығлары
Россияның хазна суғ реестрі хоостыра, Ниин суғ Ким суғның округына кірче. Суғның бассейні — Ким полча, істіндегі бассейні — Улуғ паза Кічіг Кимнің аразындағы Ким суғ, водохозяйственнай участок — Соян-Сустағы гидроузелдең сығара Ағбан суға читіре Ким суғ[1].
Алған орын
- ↑ Ниня (Неня) : [рус.] / textual.ru // Государственный водный реестр : [арх. 15 октября 2013] / Минприроды России. — 2009. — 29 марта.
Литература
- Гидрологические основы водопользования ресурсами малых рек басс. Верх. Енисея, Верх. Чулыма и Ниж. Ангары. Рекомендации. — Красноярск: Сиб-НИИГиМ, 1990.
- Бутанаев В. Я. Топонимический словарь Хакасско-Минусинского края. Абакан.УПП «Хакасия», 1995.